گالری عکس

شعرعاشقانه

سفال سقف صدایم پرازعطش سالی ست

غروراین همه فریادتشنه پوشالی ست

من ازاهالی این شهرخسته دلگیرم

که دست خیس سبدهایشان زگل خالیست

هوای پنجره ای نیست تانفس بکشم

حریم کوچه پرازآفت خزان خالیست

وانتظارطراوت نمیرود زکسی

که باغ خانه ی مردم پرازقالی ست

بیاوحجم قفس راازشانه ام بردار

که هرچه میکشم ازدست این گران بالی ست

[+] نوشته شده توسط محیا در 18:57 | |

شعرمحیا

خدایاخسته شدم دیگه ازاین زمونه                                ازاین زمونه که بی وفا میمونه

خسته شدم ازعشقای توخالی                                    عاشقایی کهمیرن هرروز طرف عشق وحالی

دیگه آخه مهربونی من تاچه حد؟                                   دیگه نامهربونی بامن تاچه حد؟

خوبی میکنم من هرشب و هرروز                                   می بینم بدی از اطرافیان مرموز

دوست نداشتم ازبچگی دورنگی رو                                 ولی می بینم ازهم بی رحمی رو

خدایاخودت گفتی خوبی کن!!!!                                      کردم،ولی توهم نظری کن

همه میرن ازپیشم دونه دونه                                          می مونم تنهاتوی این خونه

ولی بازم خوبی میکنم به عروسکام                                تاببینن حتی یه لبخنداون چشام

ببینن صداقت وپاکی رو                                                 نبینن دل شکستن وبیوفایی رو

حالامیخوام خدایامن ازتو                                               که من تنهانمونم بدون عشق تو

حالامیخوام بگم تنهای تنهام                                          امانمیگم که من بی عشق توتنهام

[+] نوشته شده توسط محیا در 10:49 | |